چسب آناروبیک چسب های صنعتی هستند که در صورت عدم وجود هوا (خلاء) و بین دو سطح فلزی سخت می شوند و چسب اضافی که در معرض هوا بوده، سفت نمی شود و به راحتی جدا می شود.
سمی بودن آنها کمتر از سایر اعضای خانواده این چسب است، بوی ملایم و نامطبوعی دارند و خورنده فلزات نیستند. انواع مختلف چسب های آناروبیک وجود دارد که غلیظ هستند و در برابر دما و فشار مقاوم هستند.
همچنین انواع آنها دارای سطوح فعال، نیمه فعال و غیر فعال بوده و بسته به نوع چسب دیر یا زود یا به کمک فعال کننده، فعال می شوند.
چسب های آناروبیک
مکانیسم و عملکرد پخت (به فرآیند خشک کردن، چسباندن و … کیورینگ گفته می شود) چسب آناروبیک در تماس با سطح فلزی فعال می شود، این حالت باعث ژله ای و سفت شدن چسب می شود.
برای سهولت پخت کامل این چسب ها، حذف اکسیژن و در عین حال تماس با فلز ضروری است. این بدان معناست که حداقل یک جزء داخل اتصالات آناروبیک باید فلزی باشد.
در آن زمان، مولکول‌های واکنش‌دهنده داخل چسب، مکانیسم آب‌بندی، درزگیر (عایق‌آب) را فعال می‌کنند و باعث پلیمریزاسیون مونومرها می‌شوند و حالت جامد به خود می‌گیرند (حالت پلاستیک).
اصل اساسی این مدل چسب ها، پلیمریزاسیون در غیاب هوا یا اکسیژن و در تماس با فلز است به همین دلیل ظرف چسب بی هوازی همیشه نیمه پر و نیم دیگر پر از هوا است.
چسب‌ها و درزگیرهای بی هوازی با قدرت‌های متفاوتی بسته به نیاز کاربرد موجود هستند، چسب‌های آناروبیک (عدم جریان هوا) اغلب به عنوان «ترکیبات قفل‌کننده» شناخته می‌شوند. که برای محکم کردن، آب بندی و نگه داشتن قطعات یاتاقان، قطعات دوار، رزوه دار یا قطعات مشابه استفاده می شود.
این چسب مقاومت برشی بسیار بالایی دارد.
همچنین برای اتصال قطعات کواکسیال و آب بندی دو سطح فلنج استفاده می شود.
انواع چسب های بی هوازی
4 نوع چسب ضد آب بی هوازی وجود دارد که عبارتند از:
- چسب آب بند رزوه: همان چسب تفلون یا تفلون مایع که لوله ها و اتصالات رزوه دار را می چسباند و آب بندی می کند، مناسب برای خطوط لوله گاز، لوله های گرمایش، لوله های کلکتور و ….
درزگیر لوله (تفلون مایع) در صنایع مختلفی از جمله سیستم های لوله کشی آتش نشانی ساختمان (اسپرینکلر)، سیستم های تهویه مطبوع، سیستم های HVAC، خطوط گاز، آب و غیره استفاده می شود.
فرمول این چسب بی هوازی بر پایه PTFE (تفلون) بوده و کار آب بندی خطوط لوله را بسیار آسان و دقیق می کند. علاوه بر این، آب، بخار، هیدروکربن‌ها، اکثر اسیدها، حلال‌ها و مواد مبتنی بر گلیکول در این لوله‌ها جریان دارند و بر تفلون مایع تأثیری ندارند. - چسب واشرساز : ایجاد آب بندی مستقیم روی قطعه و ایجاد آب بند با استحکام بالا، همچنین گزینه مناسبی برای آب بندی فلنج ها و… می باشد.
درزگیر لوله (تفلون مایع) در صنایع مختلفی از جمله سیستم های لوله کشی آتش نشانی ساختمان (اسپرینکلر)، سیستم های تهویه مطبوع، سیستم های HVAC، خطوط گاز، آب و غیره استفاده می شود.
فرمول این چسب بی هوازی بر پایه PTFE (تفلون) بوده و کار آب بندی خطوط لوله را بسیار آسان و دقیق می کند. علاوه بر این، آب، بخار، هیدروکربن‌ها، اکثر اسیدها، حلال‌ها و مواد مبتنی بر گلیکول در این لوله‌ها جریان دارند و بر تفلون مایع تأثیری ندارند. - چسب نگهدارنده: چسب و مهر و موم اتصالات استوانه ای، مناسب برای شفت، موتور، غلتک و یاتاقان و قطعات استوانه ای.
این چسب ها و درزگیرها راه حلی برای جایگزینی یا تقویت روش های اتصال مکانیکی فلزات استوانه ای مانند خارها، شیارها، شفت ها، درزهای تداخلی (مفاصل اصطکاکی) و مفاصل انقباضی هستند.چسب نگهدارنده بی هوازی فضاهای خالی و درزها را پر می کند و همچنین 100٪ تماس سطح به سطح ایجاد می کند، در حالی که تکنیک های پیوند مکانیکی فقط 20٪ تماس سطح به سطح ایجاد می کند، این افزایش تماس سطح مستقیماً بر کیفیت محصول نهایی تأثیر می گذارد. اثری که بیش از 5 برابر بیشتر از تکنیک های پیوند مکانیکی است.این افزایش در استحکام به مهندسان اجازه می دهد تا نیاز به فرآیند اتصال گرم را از بین ببرند و راهی برای افزایش عمر قطعه در اختیار آنها قرار دهد.
- چسب قفل رزوه: اتصالات فلزی رزوه ای را می چسباند و آب بندی می کند، همچنین برای پیچ و مهره موتور خودرو مناسب است.
چسب رزوه ای از شل شدن در اثر ارتعاش یا انبساط و انقباض حرارتی که بر روی تمام قطعات فلزی رزوه شده ایجاد می شود جلوگیری می کند و درزگیر بسیار مقاومی در برابر خوردگی است، این چسب نسبت به روش های جایگزین مانند استفاده از واشر فلزی، واشر خورشیدی و … برتری دارد، مقرون به صرفه است و بهتر و قابل اطمینان تر کار می کند.
مزایا و معایب چسب آناروبیک چیست؟
چسب آناروبیک مانند هر چسب دیگری دارای مزایا و معایبی است که به قسمتی از آنها اشاره می کنیم:
مزایا:
- بوی نامطبوع ولی بسیار کم
- تک جزئی
- امکان خشک شدن در دمای معمولی
- تنظیم زمان خشک شدن باتوجه به محل استفاده
- مقاومت زیاد در برابر شرایط محیطی
معایب:
- نامناسب برای چسباندن برخی از محصولات پلاستیکی
- نامناسب برای چسباندن سطوح متخلخل
کاربرد چسب آناروبیک چیست؟
چسب های بی هوازی عموماً برای افزایش کیفیت آب بندی یا قدرت نگهداری یک قطعه مکانیکی متصل شده، استفاده می شوند.
همچنین به عنوان قفل، درزگیر رزوه، مواد نگهدارنده و آب بندی فلنج ها و یاتاقان ها استفاده می شود.
هنگامی که از این چسب برای خط تولید و مونتاژ قطعات استفاده می شود، باعث افزایش کیفیت قطعات و کاهش هزینه های تولید و در عین حال افزایش ضریب اطمینان تجهیزات و قطعات می شود که در نتیجه مشکلات گارانتی را به حداقل می رساند.
چسب های بی هوازی هنگام استفاده برای قفل کردن قطعات رزوه دار به یکدیگر از شل شدن و خوردگی بست ها جلوگیری می کند. آنها نیروی قوی و بادوام ایجاد می کنند و گشتاور کنترل شده ای را برای قطعات جدا شده فراهم می کنند.
برای سیلندرهای کامپوزیتی با دیواره ضخیم، مانند اتصالات محور یاتاقان با بلبرینگ، چسب های بی هوازی به عنوان اتصالات نگهدارنده (واشرهای بی هوازی) شناخته می شوند و به سازندگان اجازه می دهند تا قطعاتی را که قبلا فشرده شده اند (مفاصل فشاری) یا قابل جمع شدن (مفاصل جمع شدگی) را به آسانی نصب کنند.
آب بند های آناروبیک به طور گسترده ای به عنوان آب بند بین فلنج های کوپلینگ استفاده می شود و آب بندی ضد نشتی ایجاد می کند و از فرار رطوبت، گازها، مایعات و ناخالصی ها جلوگیری می کند.
انواع چسب آناروبیک
همانطور که مشاهده کردید، چسب های بی هوازی انواع مختلفی دارند که در زیر آنها را برای شما لیست کرده ایم. برای خرید هر یک از انواع چسب آناروبیک می توانید با کلیک برروی محصولات به صفحه خرید آن محصول هدایت شوید.
