ویژگی ها و مشخصات فنی سیمان گروت TX-CBG
غلظت
مقدار غلظت سیمان گروت که تحت عنوان جریان یا روانی مطرح می شود و همچنین دوام این ویژگی در طول مدت اجرای آن، نقش مهمی در کیفیت و سهولت اجرا دارد. این پارامتر از تغییر جزئی در نسبت آب به پودر تاثیر پذیر است و تغییرات مقدار آب مخلوط، تاثیرات زیاد در مقدار روانی آن خواهد داشت. در سیمان گروت TX-CBG با مقدار آب تعیین شده، غلظت مناسب برای اجرای گروت و پر شدن کامل، زیر بستر فلزی به دست می آید و با رعایت کامل دستورالعمل ها و انتخاب نوع مناسب گروت، در مدت زمان لازم و اعلام شده، مقدار روانی حفظ می شود. مقدار جریان پذیری یا روانی گروت، طبق روش استانداردهای ASTMC1437 برای گروت های روان و ASTM C939 برای گروت های دانه ریز و بسیار روان آزمایش می شود. که قابل انطباق با روشهای آزمون در استاندارد های EN445 و DIN EN447 نیز است. و الزامات ذکر شده در آن استاندارد ها را هم براورده می نماید.
آب انداختگی
دقت در نسبتهای اختلاط، انتخاب مصالح و مواد اولیهء مناسب، موجب عدم آب انداختگی یا حداقل آب انداختگی گروت ها در زیر صفحه فلزی می شود. پدیدهء آب انداختگی مخلوط های سیمانی باعث نشست و ته نشینی مواد جامد آن می شود و عدم یکنواختی حاصل، باعث کاهش شدید مقاومت خواهد شد. در سیمان گروت TX-CBG آزمایش آب انداختگی بر اساس روش استاندارد EN 445 انجام می شود و که نتایج آن بعد از گذشت 3 ساعت، مطابق با استاندارد و رعایت نسبت آب به پودر توصیه شده در جدول، حداکثر 5/0 درصد مقدار حدود یک چهارم حد مجاز استاندارد است.
مقاومت
بالا بودن مقاومت اولیه ) یک روزه( گروت مورد نیاز یک پروژه، امکان راه اندازی سریع و برنامه ریزی شده ی ماشین آلات آن پروژه را فراهم می آورد. در ضمن بالا بودن مقاومت نهایی به همراه نفوذ پذیری بسیار پایین آن، ضامن دوام و پایداری گروت در دراز مدت خواهد بود. مقاومت فشاری گروتهای نوع TX-CBG باتوجه به آن، از لحاظ اندازه ی بزرگترین دانه در مخلوط برای ریزدانه ها در قالبهای مکعبی 50 میلیمتری، مطابق روش آزمون استاندارد ملی ایران به شماره 8193 و با رعایت موارد ذکر شده در استاندارد انجام می شود. گروت های درشت دانه )که اندازهء بزرگترین دانه آن ها بیش از 6 میلی متر می باشد( باید در قالب های مکعبی جهت اندازه گیری مقاومت فشاری ریخته شود.
کلراید و مواد شیمیایی خورنده
سیمان گروت TX-CBG از کلر و دیگر مواد خورنده فولاد عاری بوده و هیچگونه خطری برای قطعات فلزی که در مجاور آن قرار می گیرند، ندارد. با توجه به اینکه مواد سیمانی در مقابل اسیدها و نمک های اسیدی خورنده در دراز مدت نمی توانند دوام داشته باشند، توصیه می گردد در واحدهایی که گروت برای مدت طولانی، در تماس مستقیم با اینگونه مواد هستند از گروت های نوع اپوکسی این مجموعه جهت گروتینگ استفاده شود.
انبساط
با توجه به نوع گروت و جهت رعایت الزامات استاندارد، جبران انقباض های سیمان در گروت های TX-CBG از طریق ایجاد انبساط کنترل شده در دو مرحله ی خمیری و سخت شده صورت می گیرد. این انبساط ها به طریقی تنظیم شده که در مرحله خمیری پر کننده خلل و منافذ احتمالی در انکرهول ها، باکسها و دیگر سطوح بتنی است و در مرحله سخت شده جبران کنندهء انقباضهای بعدی سیمان و انقباض خشک بوده و ایجاد تنش های مخرب نمی نماید.
انبساط گروت از طریق آزمایش های اندازه گیری تغییر ارتفاع نمونه ها در بعد عمودی در مراحل خمیری و سخت شده صورت می گیرد.
تغییرات ارتفاع در مرحله خمیری
شروع تغییرات پس از اضافه کردن آب به پودر گروت و مخلوط نمودن، آغاز و تا زمانی که سیمان گروت حالت خمیری دارد، ادامه می یابد. از آن جا که تمام مواد سیمانی در مراحل پلاستیک دارای انقباض هستند. این تغییر ارتفاع ناشی از انبساط مخلوط، علاوه بر جبران نمودن نشست ناشی از انقباض پلاستیک، منافذ احتمالی باقی مانده را پر می نماید. مقدار این تغییر بر اساس روش آزمون شماره 14201 استاندارد ملی ایران که توسط کارشناسان این مجموعه تدوین گردیده و برگرفته از استاندارد ASTM C827 می باشد، مورد آزمون و کنترل کیفیت قرار می گیرد.
انبساط ثانوی و یا تغییر ارتفاع در مرحله سخت شده
این انبساط که با اضافه نمودن سیمان های انبساطی یا مواد جبران کننده انقباض حاصل می گردد، از مهمترین ویژگی های یک گروت کامل است. مقدار این انبساط به دو روش ، یکی به روش مهار شده مطابق استاندارد ملی 16017 و دیگری به صورت آزاد در بعد عمودی طبق روش استاندارد ملی به شماره 16018 و ASTM C1090 و مورد آزمایش و اندازه گیری قرار می گیرد و مقدار آن با توجه به نوع گروت از 0.00 تا 0.06 درصد برای حالت مهار شده و 0.0 تا 0.1 در صد برای تغییر ارتفاع بعد عمودی در حالت آزاد تنظیم گردیده است. این مقدار انبساط، تنشی را برای جبران ادامه انقباض های خشک ذخیره می نماید. این آزمون در هر دو روش جهت اطمینان از بدون انقباض بودن گروت انجام می شود. در آزمایشگاه کنترل کیفی این شرکت تعیین مقدار انبساط ثانوی همواره به طریق روش استاندارد ملی به شماره 16017 اندازه گیری می شود .
چسبدگی به فولاد
اندازه گیری چسبندگی سیمان گروت به فولاد ساده و آجدار از طریق قرار دادن یک قطعه میلگرد در وسط گروت ریخته شده در سوراخی به قطر 5 سانتی متر و عمق 11 سانتی متر که در مرکز یک بلوک بتنی به ابعاد 30 سانتی متر با مشخصات توضیح داده شده در استاندارد آزمایش ASTM C234 انجام می شود.
چسبندگی به بتن کهنه
مقدار چسبندگی سیمان گروا TX-CBG به بتن کهنه در آزمایشگاه کنترل کیفی از طریق ریختن نمونه ملات گروت بین دو قطعه بتن کهنه و اندازه گیری فشار لازم برای جدا شدن پس از زمان 28 روز انجام می شود. که متوسط نتایج بدست آمده 6MP را نشان می دهد.
بازده
به کار بردن مصالح معدنی با دانسیته مناسب و طرح اختلاط ویژه ملات های گروت با استفاده از اضافه شونده ها، مقدار بازده سیمان گروت را در محدوده معینی تعریف می کند. عدد بازده شاخصی برای جدا نمودن ملات های ساده ماسه – سیمان و یا ملات های سنگین تر است و معیاری برای مصرف کننده است تا بتواند مقدار دقیق گروت خشک مورد نیاز برای فضاهای با حجم مشخص را به دست آورد.
تعیین مقدار بازده گروت به شیوه ذکر شده در استاندار ASTM C1107 به دست می آید. عدد بازده به صورت تجربی برای گروتهای با کیفیت قابل قبولمحدوده اپتیمم بین 45/0 تا 55/0 لیتر است. که هر چه به سمت عدد کوچکتر میل کند ملات از تراکم بیشتر و دوام بالاتری برخوردار است.